Ik kan mijn vinger niet zetten waarom ik geniet van dit rauwe, indie rockalbum met de accenten van zo veel genres die zachtjes zijn gestrooid-al bijna onmerkbaar-door. Dit is een band die is beïnvloed door zo veel anderen, van Fugazi tot Prince tot de Rolling Stones tot de jaren 90 Alt-rock van bands zoals de fokkers-dat het onmogelijk is om er maar een paar te kiezen.
Ze komen uit Vancouver (zelfs als hun lawaai aanvoelt als Seattle – veel veel moeilijker dan emo), maar ze voelen zich wereldwijd. Dit is echt, zowel het bereik als het modderige compositie, een powertrio voor de jaren 2010.
Dood zacht door Dead Soft
