Ik ben echt zoals deze EP. Ik erken dat een paar van de deuntjes onvoltooid aanvoelen en abrupt eindigen. Ik erken ook dat het AM Radio -sfeer is misschien niet voor iedereen charmeren – vooral mensen die geloven dat muziek zwaar moet zijn om ertoe te doen. Helium is echter net zozeer een aspect als ijzer, toch? Er is absoluut een gebied voor zachte briesjes, evenals de EP van Hamjam die plek raakt.
Je moet de saxolo uit de jaren 70 leuk vinden in het midden van Lean. Of de klagende eenzaamheid van Sippin ‘nam helemaal alleen toe, met het herhaalde refrein: “weer drinken … weer drinken …”
A/S/L? door Hamjam
